लकडाउन डायरी ः सडकमा उभिएका खुट्टाहरु...
लकडाउन छ । तर, सडकमा हुलका हुल मान्छे देखिन्छन् । विश्व स्वास्थ्य संगठन भन्छ ः एकअर्काको सम्पर्कदेखि टाढा रहनू, भौतिक दूरी कायम गर्नू । तर, सडकमा मान्छे छन्, हुल बाँधेर बसेका छन् । फेरि सरकार भन्छ ः सडकमा हिँड्नेले लकडाउनको अपहेलना गरे । उलंघन गरे । सामाजिक दूरी कायम गरेका छैनन् । बेलाबेला प्रशासनको लाठी बर्सेको समाचार पनि नआएका होइनन् । सडकमा २ थरि मान्छे छन् । एकातिर छन् ः हातमा कुकुर दो¥याउँदै मर्निङ र इभिनिङ वाकमा निस्किएकाहरु । अर्कातिर छन् ः भोक, शोकले अत्तालिएर माइलौं दूर आफ्नो गाउँ फर्किन नांगा खुट्टामा हिँडिरहेका मजदुरहरु । उनीहरु आफ्नो भारीभन्दा गह्रौं मन लिएर उभिएका छन् । र, यही सडकमा निस्किएका मान्छेहरुको जमात यो वर्गीय समाजको एउटा ऐना पनि हो । यहाँबाट हामीले यो समाजलाई राम्ररी नियाल्न सक्छौं । यतिेबला सडकमा यहाँ शौखिनहरु पनि छन् । र, छन् बाध्यताको गह्रौं पहाड बोकेर हिँडिहेका निमुखा भूइँमान्छेहरु पनि । अन्ततः यो सहर हो । बजारले बसाएको र बनाएको सहर । यो बजारकै बाटो हो । बजारमा चल्ने सीर्फ नाफाघाटा हो । किनबेच हो । लगानी र प्रतिफल हो । यहाँ हरेक कुराको निश्च...